Wspierana przez skomplikowane kombinacje nylonowych lin, już po raz trzeci tego dnia Dobrev wchodzi na ściankę wspinaczkową w Chelsea Piers w Nowym Jorku. Poprzednie dwa razy wykonała z naturalną precyzją, poruszając się pionowo od skały do skały, jakby była do tego stworzona. “Możesz zrobić zdjęcie?” krzyczy z góry, jej twarz jest zaczerwieniona od wysiłku. Click. “OK, jestem gotowa,” mówi, wracając z powrotem w pozycji pionowej. Nasz instruktor, niezmordowany i przyjazny koleś w szortach, który nazywa się Chris, poluzował trochę liny kiedy wzbijała się sama do góry, ale teraz trochę bardziej je obciążył. Chris kiwa głową z podziwem i uznaniem. Być może wziął ją za moje guru albo trenerkę, ale wygląda na to, że nie rozpoznał w niej nikogo sławnego. Ale Chris nie jest typem osoby oglądającej The Vampire Diaries, popularnego serialu, któremu Dobrev zawdzięcza swoją sławę. Zeszła w końcu ze ściany, lecąc z wdziękiem w stronę podłogi. Po cichym wylądowaniu, uniosła w górę kciuki, a następnie w komiczny sposób upadła na podłogę, z rękami i nogami rozłożonymi w pozycji śnieżnego anioła, uśmiechając się, “Twoja kolej,” powiedziała.

“Nigdy wcześniej tego nie robiłaś?” spytała jakąś godzinę wcześniej, kiedy podpisywałyśmy dokumenty, zrzekając się naszych praw do pozwania kogokolwiek, gdybyśmy, no wiecie, zginęły. “Kocham to.” Po odpięciu zabezpieczeń nie większych niż obwarzanki, moje ramiona, nogi i narządy wewnętrzne całe się trzęsły, Dobrev pozdrowiła mnie znajdują się o wiele, wiele niżej, chwilę później strzepałyśmy kredę z naszych dłoni, zdjęłyśmy uprzęże i ruszyłyśmy w stronę wyjścia. “Masz już pęcherze?” spytała wesoło, wymachując dłońmi. Kiedy przeszłyśmy przez siłownię, grupa umięśnionych mężczyzn zamilkła i wskazała dłońmi w jej kierunku.

“Niezależnie od tego, czy to wspinaczka, czy sport, czy aktorstwo, czy uczenie się czegoś, robię się bardzo konkurencyjna,” wyjaśnia Dobrev. “Sukces jest jedyną opcją – cóż, najwyższy poziom sukcesu jest jedyną opcją. Jestem w pewnym sensie ekstremistką w tych sprawach.”

Nadeszła pora na zasłużoną nagrodę: pedicure. Dobrev opuściła Chelsea Piers i złapała taksówkę. Nadal ubrana w czarne legginsy, elastyczną, szarą kurtkę oraz sportowe buty, jedynymi rzeczami, które odróżniały ją tysięcy innych naprawdę, naprawdę ładnych dziewczyn w sportowych strojach w sobotnie popołudnie w Nowym Jorku, są jej nadnaturalnie długie rzęsy i wyglądająca na bardzo dopieszczoną skóra. Dobrev weszła do środka taksówki i udałyśmy się w stronę West Side Highway.

Po wyjściu w zachodniej części Broadwayu, w Tribeca, miała problem z namierzeniem miejsca. “Nie jestem tak zaznajomiona z dzielnicami Nowego Jorku,” powiedziała. Znalezienie salonu paznokci zajęło kilka minut, więc wstąpiłyśmy do pobliskiego sklepu Stevena Alana, gdzie Dobrev przyglądała się biżuterii. Skorzystała z pomocy sprzedawcy, przymierzając delikatny różano-złoty, słupkowy naszyjnik, wypełniony połyskującymi diamentami. “Jest zbyt drogi?” zastanawiała się, nie ściągając go z siebie. Sprzedawca zaraz pozbył się metki i zaraz po krótkiej przechadzce po sklepie, Dobrev udała się do kasy, gdzie wyciągnęła swoją kartę płatniczą. “Nie mam zbyt wiele czasu na robienie zakupów,” przyznała. “Kiedy zobaczę coś co mi się spodoba, biorę to.”

czytaj więcej w rozwinięciu newsa
(more…)