EW:

Mając świadomość, że to ostatni sezon The Vampire Diaries, zdecydowaliśmy, że to czas, aby rozpocząć kolekcjonowanie przemyśleń obsady – na zasadzie pamiętnika. Każdego tygodnia, podczas emisji finałowego sezonu, EW zadawało pytania osobom zaangażowanym w serial, odnośnie ich ulubionych wspomnień. Przygotujcie więc chusteczki i udaje się z nami w tę wypełnioną wampirami podróż.

Jako ostatnia, Nina Dobrev — która pojawiła się w finale sezonu — podzieliła się swoimi wspomnieniami odnośnie Eleny Gilbert (i każdego innego sobowtóra Petrovej)…

Ogarniają mnie różne uczucia. Zawsze żartowałam z przyjaciółmi, że mam nadprzyrodzone zdolności. Kiedy zrobiliśmy pilot, a potem zaczęliśmy kręcić, ta synergia ze wszystkimi i z obsadą, czułam, że to dobra rzecz i pomyślałam, że to się uda i będzie trwało przez długi czas. Miałam dobre przeczucie.

Kochałam pracę nad wszystkimi odcinkami z innej epoki. Za każdym razem, gdy musiałam wrócić do roku 1400 lub Ery Wikingów, czy czegokolwiek takiego, to zawsze była moja ulubiona część. Lata 20 były naprawdę fajne. Generalnie, wszystko co Katherine musiała zrobić i mieć gorset, czy inne fajne stroje, było zabawą.

Łatwo było wrócić do roli w finale. Grałam Elenę przez sześć lat, więc od razu w to wskoczyłam. Mam w sobie wiele z Eleny, więc łatwo było dołączyć do rodziny i kontynuować tam gdzie skończyliśmy.

czytaj więcej w rozwinięciu newsa

To pożegnanie różniło się od tego poprzedniego, ponieważ wtedy odchodziłam, ale serial trwał nadal, a teraz serial kończy się dla wszystkich. Bardziej odczuwa się koniec. Takie zamknięcie. Wszystkich ogarnęła nostalgia; to słodko-gorzkie zakończenie. Jestem szczęśliwa, że byliśmy w stanie to stworzyć oraz, że mogłam wrócić, ponieważ naprawdę tęskniłam za całą rodziną i chciałam być częścią ostatniego pożegnania. To takie ostateczne zamknięcie, jakiego potrzebowałam — mam nadzieję, że takie, którego wszyscy potrzebowali — i uważam, że wszystko kończy się w tak piękny sposób, który wszystkich uszczęśliwi.

Tak wiele się zmieniło dla nas wszystkich. Kiedy patrzę wstecz, widzę jak wszyscy się zmienili w tak pozytywny sposób i wyrośli na piękne dorosłe istoty, to świetne i poniekąd także smutne. Będzie mi ich wszystkich brakować, ale mam nadzieję, że kiedy wszyscy przeprowadzą się z powrotem do L.A., nadal będziemy się spotykać.

Zawsze powtarzałam, że ten serial był niczym obóz rekrutacyjny dla aktorów. Gdy zaczynałam, byłam tak młoda i zielona i nauczyłam się wszystkiego, o czym mogłam tylko pomyśleć. Z technicznego punktu widzenia, są znaki i ramy i oświetlenia, ale kiedy praca faktycznie się rozpoczęła, musiałam robić różne wyczyny, musiałam płakać cały czas, musiałam krzyczeć i biegać. W pewnym sensie wykonywałam każdy rodzaj możliwego aktorstwa, więc mam wrażenie, że to w dużym stopniu mnie przygotowało na kolejny krok. Jestem gotowa.